جانوران آبزی

موجودات آبزی

زندگي در كره ما در اقيانوس بوجود آمده و سپس به خشكي انتقال يافته است. آب بعنوان محيط زندگي موجودات آبزي بهترين مايعي است كه ميتوان تصور كرد. از خواص بسيار مساعد آب براي آبزيان خواص زير، شايان توجه مي باشند:
1 ـ حرارت مخصوص آب زياد است، بنابراين گرم وسرد شدن بتدريج انجام مي گيرد و اين، عامل مثبتي براي موجودات زنده مي باشد.

2 ـ بر خلاف ساير اجسام ( به استثناء چدن و بعضي ديگر ) آب در صورت انجماد بجاي انقباض، بميزان 9 درصد انبساط حاصل مي كند. اگر آب هنگام انجماد منبسط نمي شد و به سطح نمي آمد بلكه ته نشست ميشد، بسياري از درياها، درياچه ها، رودخانه ها و غيره بويژه در مناطق سرد تا ته منجمد مي‌شدند.

3 ـ آب حلالي بهتر از هر مايع ديگر ميباشد. در آب دريا و آب شيرين مقداري املاح حل شده اند كه بدون آنها زندگي جانوران و گياهان آبزي مقدور نميشد. خواص الكتروليتي آب نيز مهم است. يونهاي املاح كه بحالت محلول در آب يافت ميگردند در فعل و انفعالات شيميايي اعم از داخل بدن موجودات جانوري و يا در خارج آنها ( در محيط آب) شركت مي نمايند.

4 ـ آب قسمت مهمي از تركيبات شيميايي را كه در بافت زنده يافت ميگردد، تشكيل مي دهند. مثلا دو سوم وزن بدن انسان آب است. مانند خشكي ( زمين )، در دريا نيز پايه زنجير غذايي موجودات زنده را گياهان كلروفيلدار تشكيل مي دهند ، زيرا آنها هستند كه از مواد معدني غذاي آلي ميسازند و بقيه موجودات از غذاي آماده تغذيه مي نمايند. ميتوان يك زنجير غذايي ساده را در دريا بدين قرار آورد: پلانكتن گياهي ( فيتوپلانكتن ) ـ پلانكتن جانوري ( زوئو پلانكتن) ـ ماهي ـ انسان.

 

RE: موجودات آبزی

گياهان دريايي به دو قسمت تقسيم مي گردند : فيتوپلانكتن‌ها كه جلبكهاي تك ياخته اي ميكروسكوپي هستند و گياهان پر ياخته ( ماكروفيت Macrophytes ). فيتو پلانكتن اهميت اساسي دارد و شامل بيش از 99 در صد تمام زندگي گياهان مي باشد. قسمت عمده ماكروفيت ها جلبك هاي پر ياخته اند اينها نيز به استثناء برخي ، مانند فيتوپلانكتن ، فتوسنتز انجام مي دهند، علاوه بر اينها ؛ در سواحل اقيانوسها در مناطق معتدله گياهان گلدار نيز يافت مي گردند كه بطور ثانوي دريا را محل سكونت خود قرار داده اند و گاهي چمن هاي زير آبي تشكيل ميدهند( بويژه Zostera ). موجودات جانوري در تمام ضخامت ( ارتفاع) اقيانوس اعم از طبقات مختلف آب و ته اقيانوس وجود دارند ولي انتشار گياهان از سطح تقريبا تا عمق 200 متر است كه حد جذب حداقل مقدار نور خورشيد جهت رشد فيتوپلانكتون مي باشد. در آبهاي ساحلي كه داراي مواد معلق بمقدار قابل توجه و برنگ تيره هستند نور خورشيد جهت رشد سريعا جذب مي شود و حداقل مقدار نور مورد نياز براي رشد فيتوپلانكتن ممكن است در عمق 5 يا 10 متر باشد ولي در آبهاي اقيانوسي كه شفافند مي تواند تا 200 متر نفوذ كند، منطقه ايكه نور كافي براي رشد گياه دارد منطقه روشنايي (Photic zone) ناميده ميشود. در داخل اين منطقه فيتوپلانكتن بكمك ذرات سنتز كننده خود انيدريدكربنيك را در آب به ماده گياهي تبديل ميكند ( فتوسنتز ). انيدريد كربنيك هميشه بحد وفور موجود است. گياه در حال رشد مواد لازم را نيز از آب مي گيرد فقط بعضي از مواد خيلي لازم مانند فسفات ها و نيترات ها كه املاح غذايي اقيانوس ناميده مي شوند اغلب اوقات كم بوده و ممكن است عامل محدود كننده باشند.


RE: موجودات آبزی

پلانكتونها
موجودات اكثرا بسيار كوچك مي باشند، توده آب را مسكون مي سازند و توسط جريانات آب و امواج غير فعالانه تغيير مكان مي دهند . اين موجودات يا استعداد حركت مستقل ندارند يا خيلي كم دارند و نمي توانند مانع از برده شدن توسط جريان ها و امواج آب شوند. در تركيب پلانكتن ، گياهان و جانورن واردند . پلانكتن گياهي (Phytoplankton) كه احتياج به نور خورشيد دارد. ، در طبقه بالا متمركز ميشود ولي پلانكتن جانوري (Zooplankton) در تمام طبقات آب آبگير توزيع يافته است. تنوع پلانكتن در دريا به مراتب غني تر از آبهاي شيرين است. اندازه موجودات پلانكتني بسيار مختلف مي باشد: از چند ميكرون ( باكتريها)تا 2 متر (مدوزCyanea ) . فرمولهاي گياهي پلانكتن تقريبا همگي تك ياختگان گياهي ميكروسكوپي هستند. بيش از همه دياتومه ها (Diatomea) مي باشند . دياتومه ها جلبكهايي هستند كه در صدف ويژه سيليسي شبيه به جعبه سر-پوشدار جاي گرفته اند.



RE: موجودات آبزی

زئوپلانكتن:
گلوبيژرين (Globigerina) از فورامينيفرها شعاعيان( (vhnd,gvih، بعضي مژه دارن ، ازتاژكد اران (Noctiuca) كيسه تنان ، لاروهاي كرمها و بعضي فرمهاي ديگر بويژه خرچنگيان (Crustacea) بسيار مهمند مانند خرچنگيان پست كوپه پدا وكلاد وسراويالارو خرچنگها (ميگووكراب) . كوپه پدها قسمت عمده زوئوپلانكتن دريا را تشكيل ميدهند. تخمها و لاروهاي بسياري از ماهيها و لاروهاي عده اي از سايرجانوران و بعضي بالغ نيز جزو زوئوپلانكتن مي باشند. موجودات زوئوپلانكتني روزانه مهاجرت هاي عمودي انجام مي دهند: در شب بسطح آب ميآيند ولي روزها به چند صد متري پائين مي روند. گذشته از اينها طبقات آب دريا از تعداد بيشماري باكتريها مسكون گشته اند.پ